postępowanie nie powinno być prowadzone w warunkach istnienia podstaw do odmowy jego wszczęcia określonych w art. 99 ust. 1 lub ust. 1a, lub art. 116 ustawy o cudzoziemcach; postępowanie – w przypadku, gdyby w dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej pozostawało zawieszone – powinno zostać podjęte w terminie 3 miesięcy od tej daty.
podmiocie oddającym kasy w używanie - rozumie się przez to przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 4 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. -Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r. poz. 162), prowadzącego działalność w zakresie oddawania w używanie kas on-line na podstawie pisemnej umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym
1) zezwolenie, o którym mowa w art. 160 pkt 4, 5 lub 6, art. 176 i art. 186 ust. 1 pkt 8 i 9 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach. 2) zezwolenie udzielane cudzoziemcowi korzystającemu z ochrony czasowej. 2a. Zezwolenie, o którym mowa w art. 181 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, wydane na podstawie: 1) pkt 1
dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 marża, faktura - w zakresie danych określonych w ust. 1 pkt 1-17 - powinna zawierać wyłącznie dane określone w ust. 1 pkt 1-8 i 15-17, a także odpowiednio wyrazy "procedura marży - towary używane", "procedura marży - dzieła sztuki" lub "procedura marży
Ostatnio otwarte. Art. 106i. Ustawa o podatku od towarów i usług - 1. Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2‒9. 2.
dostawy towarów oraz świadczenia usług, dla których miejsce świadczenia znajduje się poza terytorium kraju i w stosunku do których na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 lub ust. 9 ustawy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, z wyłączeniem czynności objętych procedurami szczególnymi, o których mowa w dziale XII w rozdziale 6a, 7 lub 9 ustawy, w tym
. Decyduje status nabywcy Prowadzę działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego. Jestem zobowiązany do stosowania kasy rejestrującej. Czy sprzedaż towarów opodatkowanych w formie marży na podstawie art. 120 ustawy o VAT powinienem ewidencjonować na kasie fiskalnej? Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Ustawodawca nie przewidział szczególnych regulacji dotyczących obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej w przypadku sprzedaży towarów opodatkowanych w formie kasy fiskalnej. Należy więc stosować w tym zakresie zasady ogólne. Oznacza to, że jeżeli towary opodatkowane w formie marży będą sprzedane: - osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnikowi ryczałtowemu – to sprzedaż tę należy obowiązkowo zaewidencjonować na kasie fiskalnej - innemu podmiotowi (np. firmie) – to sprzedaży tej nie ewidencjonuje się na kasie fiskalnej. Uwaga! W przypadku sprzedaży towarów opodatkowanych w formie marży - stosownie do art. 120 ustawy o VAT - należy obowiązkowo wystawić fakturę, gdy nabywcą jest inny podatnik (np. firma) lub osoba prawna niebędąca podatnikiem. Sprzedaży dla tych podmiotów nie ewidencjonuje się natomiast na kasie fiskalnej. Cała kwota należna od kupującego Czy w przypadku dostawy towarów opodatkowanych w formie marży zaewidencjonowaniu na kasie fiskalnej podlega cała uzyskana kwota brutto czy tylko kwota marży? Na kasie fiskalnej należy zaewidencjonować całą kwotę należną z tytułu sprzedaży towaru brutto, a nie wyłącznie kwotę marży (por. interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 31 lipca 2013 r., IPTPP4/443-294/13-4/ALN). Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ W przypadku dostaw towarów opodatkowanych w formie marży jest ona, najogólniej mówiąc, różnicą między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku (zob. art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT). Przykład Przedsiębiorca sprzedał towar używany opodatkowany w formie marży za 1200 zł (kwota sprzedaży) nabyty za 1000 zł (kwota nabycia). Na kasie fiskalnej powinien zaewidencjonować kwotę sprzedaży, tj. 1200 zł, a nie marżę w wysokości 200 zł, czyli różnicę pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia. Jak liczyć marżę Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT (czyli rabatów, opustów; zob. art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Z kolei kwota nabycia obejmuje wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (zob. art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT). Do wykorzystania „zero techniczne" Jak technicznie zaewidencjonować na kasie fiskalnej sprzedaż towarów opodatkowaną w formie marży? W przypadku sprzedaży opodatkowanej marżą (o której mowa w art. 119 ust. 1 lub art. 120 ust. 4 ustawy o VAT), prowadząc ewidencję za pomocą kasy rejestrującej, stosownie do § 6 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia ministra finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (DzU poz. 363), podatnicy przyporządkowują dowolną wolną literę, z wyjątkiem litery A, wartości zero proc. (tzw. zero techniczne) Przyporządkowanie odpowiedniej litery dla tego rodzaju sprzedaży odnotowuje serwisant w książce kasy. Litera A dotyczy stawki podstawowej Podatnicy, prowadząc ewidencję za pomocą kas rejestrujących, stosują oznaczenia literowe od A do G do przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług, przy czym: a) literze A jest przyporządkowana stawka podstawowa podatku, b) literom od B do G odpowiadają pozostałe stawki podatku stosowane na poszczególne towary i usługi oraz zwolnienie od podatku. Dla zaewidencjonowania dostawy towarów opodatkowanych w formie marży należy zatem przyporządkować kolejną literę, np. G, przyjmując, że jest to stawka o wartości zero proc. (tzw. zero techniczne), zaprogramowana jako stawka „techniczna". Stawka „zera technicznego" ma w tym przypadku charakter umowny i nie podlega ona wykazaniu w deklaracji podatkowej VAT-7, VAT-7K lub VAT-7D. Za pomocą „zera technicznego" ewidencjonowana jest cała kwota brutto z tytułu sprzedaży towaru opodatkowanego w formie marży, bez wyszczególniania kwoty VAT i podstawy opodatkowania. Uwaga! Serwisant powinien koniecznie odnotować w książce serwisowej kasy, że przyporządkowana litera (np. G) dotyczy sprzedaży opodatkowanej w formie marży zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT. Błędem jest ewidencjonowanie na kasie fiskalnej dostaw towarów opodatkowanych w formie marży w dwóch pozycjach: - wartość odpowiadająca kwocie nabycia towaru – jako sprzedaż niepodlegająca VAT, oraz - wartość odpowiadająca kwocie marży – jako sprzedaż z zastosowaniem właściwej stawki, tj. 23 proc. Paragon fiskalny musi zawierać całą wartość sprzedaży bez odrębnego wyszczególniania marży. Jest potrzebna odrębna ewidencja Za pomocą „zera technicznego" ewidencjonowana jest cała kwota brutto z tytułu sprzedaży towaru opodatkowania w formie marży, bez wyszczególniania kwoty VAT i podstawy opodatkowania. Jak zatem ustalić kwotę podatku i podstawę opodatkowania, które należy wykazać w deklaracji VAT-7? Rejestrując na kasie fiskalnej sprzedaż opodatkowaną w formie marży za pomocą „zera technicznego" należy jednocześnie prowadzić dla potrzeb rozliczenia VAT ewidencję umożliwiającą wyodrębnienie kwoty marży i kwoty podatku. Prowadzenie tej ewidencji umożliwi prawidłowe sporządzenie deklaracji podatkowej VAT-7. Trzeba podzielić transakcje Co powinna zawierać ewidencja w przypadku stosowania dla dostawy towarów procedury VAT marża? Poza sprzedażą opodatkowaną w formie marży mam także sprzedaż opodatkowaną na zasadach ogólnych. Stosownie do art. 120 ust. 15 ustawy o VAT, jeżeli podatnik oprócz opodatkowania marży stosuje również ogólne zasady opodatkowania, to jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, z uwzględnieniem podziału sprzedaży w zależności od sposobu opodatkowania. W odniesieniu do dostawy, od której VAT jest rozliczany w systemie marży, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach. Ewidencja, o której mowa w art. 120 ust. 15 ustawy o VAT, powinna stanowić część ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, czyli rejestrów VAT. Właściwe wydaje się jej wyodrębnienie w ramach prowadzonej ewidencji sprzedaży (rejestru sprzedaży). Ewidencja dostawy towarów opodatkowanych w formie marży powinna być prowadzona dla poszczególnych okresów rozliczeniowych (np. miesiąc) i zawierać co najmniej: - liczbę porządkową; - datę dostawy (powstania obowiązku podatkowego); - numer dokumentu będącego podstawą wpisu (zarówno dokumentu, na podstawie którego nastąpiło nabycie, jak i dokumentu dokumentującego dostawę); - kwotę sprzedaży; - kwotę nabycia; - kwotę marży brutto; - kwotę marży netto (podstawa opodatkowania); - kwotę podatku (z podziałem na właściwe stawki). Faktura bez podatku Co powinna zawierać (krajowa) faktura potwierdzająca dostawę towaru opodatkowanego w formie marży? Stosownie do art. 106e ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, dla których podstawą opodatkowania jest - zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT – marża, faktura powinna zawierać wyłącznie dane określone w art. 17 ust. 1 pkt 1-8 i 15-17 ustawy o VAT, tj: - datę wystawienia; - kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; - imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; - numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku; - numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi; - datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, jeżeli taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; - nazwę (rodzaj) towaru lub usługi; - miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; - kwotę należności ogółem; - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT (tj. według metody kasowej) – wyrazy „metoda kasowa"; - w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT (tj. w sytuacji, gdy fakturę na podstawie porozumienia w sprawie samofakturowania wystawia nabywca) – wyraz „samofakturowanie" Powinna także zawierać odpowiednio wyrazy „procedura marży – towary używane", "procedura marży – dzieła sztuki" lub „procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki". Uwaga! Faktury dokumentujące dostawy towarów opodatkowane w formie marży nie powinny zawierać: - ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto); - kwot wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, jeżeli nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; - wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto); - stawki podatku; - sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; - kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. 15 dni na wystawienie dokumentu W jakim terminie powinna zostać wystawiona faktura dokumentującą sprzedaż opodatkowaną w formie marży? Ustawodawca nie określił w szczególny sposób terminu na wystawienie faktury potwierdzającej sprzedaż towaru opodatkowanego w formie marży. Zgodnie z art. 106i ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru. Przykładowo - dostawy zrealizowane w październiku powinny być zafakturowane najpóźniej do 15 listopada. Zasada ta znajduje zastosowanie, gdy nabywcą jest podatnik (ewentualnie osoba prawna niebędąca podatnikiem), a także osoba indywidualna, która zgłosi żądanie otrzymania faktury w miesiącu nabycia towaru. Gdy osoba indywidualna zgłosi takie żądanie w jednym z trzech kolejnych miesięcy, to sprzedawca na wystawienie faktury ma 15 dni od zgłoszenia żądania (zob. art. 106i ust. 6 ustawy o VAT). Uwaga! Faktury te nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed dostawą towaru (zob. art. 106i ust. 7 ustawy o VAT). Marcin Szymankiewicz, doradca podatkowy podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 710 ze zm.) podstawa prawna: rozporządzenie ministra finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (DzU z 2013 r., poz. 363)
Faktura VAT-marża jest szczególną procedurą rozliczania podatku VAT, stosowaną w przypadku sprzedaży towarów używanych. Taka procedura rozliczania oznacza, że sprzedawca odprowadza VAT od marży, ale bez możliwości odliczenia VAT z faktur zakupu. W przypadku sprzedaży towarów używanych zastosowanie znajdą szczególne procedury opodatkowania podatkiem VAT, stanowiące wyjątek od ogólnej zasady wyrażonej w art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o VAT (Dz. U. z 2004 r. nr 54, poz. 535, ze zm., dalej: „ustawa o VAT”), że podstawą opodatkowania jest obrót, a obrotem jest kwota należna, obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku. W szczególnej procedurze opodatkowaniu podlega natomiast marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Podatnicy mogą skorzystać z tej szczególnej procedury wówczas, gdy zakupione towary używane przeznaczone są do dalszej odsprzedaży. Zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT przez towary używane należy rozumieć ruchome dobra materialne, nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki zdefiniowane w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU ex ex ex i Wyłączeniu, zatem z tej procedury podlega sprzedaż zakupionych wcześniej towarów, które przed dalszą odsprzedażą były przez podatnika użytkowane. Kolejnym warunkiem koniecznym do skorzystania z wyżej wymienionej procedury, zawartym w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, jest zakup towarów przeznaczonych do dalszej odsprzedaży od: 1) osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, 2) podatników, korzystających ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT lub podmiotowego na podstawie art. 113 ustawy o VAT, 3) podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana z uwzględnieniem procedury VAT-marży, 4) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113 ustawy o VAT, 5) podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej z uwzględnieniem procedury VAT-marży, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach. Wspólną cechą wszystkich przedstawionych wyżej przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że we wcześniejszej fazie obrotu podmiot sprzedający używany towar pośrednikowi pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Zagadnieniem opodatkowania marży zainteresowani są w szczególności ci podatnicy, którzy dokonują sprzedaży używanych samochodów. Przy rozstrzygnięciu czy podatnik ma prawo do zastosowania szczególnej procedury w systemie VAT-marża przy sprzedaży samochodu osobowego, ważny jest przepis, na który powołuje się sprzedawca, wystawiający fakturę ze stawką zwolnioną, od którego podatnik zakupuje towar. Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2011 r., sygn. ILPP2/443-2084/10-2/EN: „(...) Odnosząc zatem treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że w przypadku zakupu przez Zainteresowanego samochodu udokumentowanego fakturą VAT, na której wskazano, iż dostawa ww. towaru korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który odnosi się w swej treści do definicji towaru używanego, w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy, będzie miał on prawo w oparciu o przepis art. 120 ust. 4 w związku z art. 120 ust. 10 pkt 2 ustawy do zastosowania opodatkowania na zasadzie marży. Natomiast w sytuacji nabycia przez Wnioskodawcę samochodu osobowego od podmiotu, który dokonał przy jego nabyciu odliczenia podatku naliczonego w części, a przy sprzedaży skorzystał ze zwolnienia na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Zainteresowanemu, przy jego dostawie nie będzie przysługiwało prawo do określenia podstawy opodatkowania metodą marży, gdyż nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w przepisie art. 120 ust. 10 ustawy. W zaistniałej sytuacji należy opodatkować taką transakcję na zasadach ogólnych (...)”. Podsumowując, jeżeli łącznie oba wyżej wymienione warunki są spełnione tj. zakupiony towar przez podatnika przeznaczony jest do dalszej odsprzedaży i pierwotna transakcja kupna-sprzedaży nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, była z opodatkowania zwolniona lub opodatkowana była w systemie VAT-marża, podatnik może transakcję polegającą na sprzedaży używanego towaru opodatkować, korzystając z tej szczególnej procedury. Podstawą opodatkowania będzie marża, stanowiąca różnicę pomiędzy całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru (ceną sprzedaży), a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Należy zauważyć, iż ustawa o VAT ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie określają definicji „kwoty nabycia ”. Zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej przez cenę nabycia w procedurze VAT marża należy rozumieć wszystkie składniki wynagrodzenia uzyskanego przez dostawcę lub do uzyskania przez dostawcę od podatnika-pośrednika włączając w to subwencje bezpośrednio związane z transakcją, podatki, cła, opłaty i należności oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizja, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik-pośrednik obciąża nabywcę. Zatem za cenę nabycia należy rozumieć cenę, którą podatnik zapłacił dostawcy towaru. Nie może ona zwierać innych należności, które zostały poniesione przez nabywcę towaru, ale nie zostały zapłacone dostawcy. Potwierdzeniem tego stanowiska jest interpretacja indywidualna o sygnaturze IPPP2/443/-389/11-2/KG z dnia 10 czerwca 2011 r. Sposób udokumentowania transakcji opodatkowanej w systemie VAT-marży reguluje § 5 ust 8 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 68, poz. 360 ze zm.). Transakcja taka powinna zostać udokumentowana fakturą z oznaczeniem „FAKTURA VAT-marża” lub umieszcza się na niej odesłanie do ustawy o VAT (lub dyrektywy). Faktura VAT-marża zawiera wszystkie elementy faktury VAT wymienione w § 5 ust 1 rozporządzenia z wyjątkiem: - Ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), - Wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), - Stawki podatku, - Sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. - Kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku Przykład liczbowy udokumentowania transakcji w systemie VAT-marża jest następujący: - Cena nabycia używanego towaru: zł - Cena sprzedaży używanego towaru: zł - Stawka podatku VAT: 23% - Marża brutto: zł - zł = zł - Podatek należny podlegający wpłacie do Urzędu Skarbowego: zł*23/123 = 560,98 zł - Marża netto: zł - zł= zł Faktura wystawiona przez sprzedawcę powinna wyglądać w następujący sposób: Sprzedawca: Data wystawienia: 17 lipca 2011 Jan Bąk Data sprzedaży: 17 lipca 2011 ul. Winogradzka 8 61-683 Poznań NIP: 783-15-43-125 Nabywca: Joanna Zając ul. Zawiszy Czarnego 9 02-288 Warszawa Faktura VAT-marża nr 20/2011 Lp. Nazwa towaru/rodzaj usługi Ilość Kwota należności 1 Renault Megane szt 1 17000 Do zapłaty: 17000 Termin płatności: 1 sierpnia 2011 Podatnik nie musi powiadamiać właściwego urzędu skarbowego o skorzystaniu z procedury VAT-marża. Wystarczy, że w deklaracji VAT-7 lub VAT-7K zaznaczy kwadrat nr 67, w przypadku formularza VAT-7D - kwadrat nr 73. Podstawą opodatkowania będzie marża netto w wysokości zł, którą należy ująć w poz. 29 deklaracji i podatek VAT należny w wysokości 560,98 zł, który należy ująć w poz. 30 deklaracji. Należy nadmienić, iż w przypadku eksportu towarów dokonywanych przez podatnika, marża podlegać będzie opodatkowaniu stawką 0%,w pozostałych przypadkach sprzedaż będzie opodatkowana według stawki podstawowej, tj. 23%. Ponadto ustawodawca zastrzegł, że w systemie VAT-marża nie może być opodatkowana wewnątrzwspólnotowa dostawa nowych środków transportu. Zastosowanie tej szczególnej procedury jest niewątpliwie bardziej korzystne z punktu widzenia podatnika, gdyż po spełnieniu wyżej wymienionych warunków, zobowiązanie podatkowe jest niższe od tego, obliczonego z zastosowaniem ogólnej zasady opodatkowania obrotu. Anna SkórkaKonsultantDepartament Outsourcingu Rachunkowości
art 120 ust 4 lub 5 ustawy