011 - ewangelie na procesjĘ boŻego ciaŁa: 012 - liturgia wielkiego tygodnia: 013 - Śpiewy liturgiczne w wielkĄ sobotĘ i w wielkĄ niedzielĘ Adama Mickiewicza w Poznaniu. Teolog liturgii przypomina, że w tę uroczystość katolicy wyznają wiarę w realną obecność Chrystusa w Eucharystii, w Jego śmierć i zmartwychwstanie, które ten sakrament uobecnia. — Zmieniają się konteksty kulturalne i polityczne, ale Chrystus jest ten sam na wieki — podkreśla rozmówca KAI W Boże Ciało Msze św. w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach odprawiane są według porządku niedzielnego. Procesja Bożego Ciała po Mszy św. o godzinie 15.20 z bazyliki do kaplicy z łaskami słynącym obrazem Jezusa Miłosiernego i grobem św. Faustyny. Info na podstawie —> Faustyna.pl: Uroczystość Bożego Ciała w Krakowie Parafia pw. Imienia Najświętszej Maryi Panny postanowiła przygotować ulicę Cieszyna (woj. śląskie) na procesję Bożego Ciała. Do drzew przymocowano flagi — umieszczono je w uchwytach Cecylii w towarzystwie aniołów” na płótnie Simona Glücklicha Cecylia wznosi oczy ku niebu i gra na pianinie, a anioły śpiewają do jej akompaniamentu. Z prawej strony kompozycję zamyka oparta o ścianę wiolonczela, obok której leżą kartka z nutami i… gałązka palmy symbolizująca męczeństwo. Praca nad przygotowaniem kwietnego dywanu angażuje całą społeczność parafii w Spycimierzu, która liczy niewiele ponad 600 osób. Układanie dywanu rozpoczyna się w dzień Bożego Ciała ok. godz. 10. Na uroczystą procesję eucharystyczną w Boże Ciało do Spycimierza przyjeżdżają tysiące wiernych z całego kraju. . Opublikowano: 2022-06-16 08:16: · aktualizacja: 2022-06-16 08:19: Dział: Kościół W Kościele przeżywamy uroczystość Bożego Ciała. Rzecznik KEP: "Procesje eucharystyczne wracają na ulice miast..." Kościół opublikowano: 2022-06-16 08:16: aktualizacja: 2022-06-16 08:19: Procesja eucharystyczna Bożego Ciała / autor: Fratria W w Kościele katolickim przypada uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, zwana potocznie Bożym Ciałem - sięga ona XIII w. Udział w procesji eucharystycznej bez uczestnictwa w mszy św. świadczy o niezrozumieniu istoty uroczystości – powiedział PAP jezuita dr hab. Marek Blaza, profesor Akademii Katolickiej w Warszawie. Publiczne wyznanie wiary w obecność Chrystusa w Najświętszym Sakramencie Celem obchodów jest publiczne wyznanie wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie Mu czci i podziękowanie za łaski płynące za sakrament Eucharystii. Wierni przepraszają także Boga za zniewagi wyrządzone wobec Najświętszego Sakramentu, wynikające z grzeszności i oziębłości ludzkiej oraz bluźnierstw – wyjaśnił PAP jezuita o. Blaza, birytualista, teolog dogmatyczny i ekumeniczny. Kościół katolicki wierzy, że „w Najświętszym Sakramencie Eucharystii są obecne prawdziwie, rzeczywiście i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i bóstwem Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus”. Procesje eucharystyczne wracają na ulice miast po dwóch latach nieobecności, kiedy to z powodu pandemii były odwołane lub ograniczone. W stolicach diecezji odbędą się również centralne procesje Bożego Ciała pod przewodnictwem biskupów — przekazał rzecznik Konferencji Episkopatu Polski, o. Leszek Gęsiak SJ. Uroczystość Bożego Ciała sięga XIII wieku Początki uroczystości Bożego Ciała sięgają XIII w. W zachodnim chrześcijaństwie miało miejsce podważanie realnej obecności Jezusa Chrystusa w Eucharystii, zwłaszcza przez Berengariusza z Tours, który był najpierw nauczycielem gramatyki i retoryki w szkole katedralnej św. Marcina w Tours, następnie jej rektorem. Z drugiej strony wierni, czując się niegodni, rezygnowali z częstej komunii św. do tego stopnia, że brali udział w mszy św. do momentu modlitwy „Ojcze nasz”, po której otrzymywali błogosławieństwo, kapłan zaś sam spożywał Ciało i Krew Pańską. Stąd pojawiło się sformułowanie „wysłuchać mszy św.” — powiedział o. prof. Marek Blaza. Zwrócił uwagę, że brak przyjmowania komunii św. zrodził w ludziach pragnienie oglądania Hostii. Wierzono, że samo wpatrywanie się w nią rodzi te same owoce, co jej przyjęcie. Pojawiła się więc praktyka przedłużonego ukazywania Hostii w czasie eucharystii, które przeciągało się niekiedy do granic fizycznej wytrzymałości celebransa — powiedział jezuita. Wyjaśnił, że w odpowiedzi na te praktyki „sobór laterańskiego IV w roku 1215 zalecił, aby katolik przynajmniej raz do roku przyjmował komunię św. – najlepiej w okresie wielkanocnym”. Wskazano wówczas, że przemiana chleba w ciało Jezusa a wina w krew Zbawiciela w czasie mszy św. nazywa się „transsubstancjacją”, czyli przeistoczeniem. W XVI w. sobór trydencki, będący odpowiedzią na reformację, dodał, że postaciom eucharystycznym należy się taka cześć i kult jak samemu Bogu — powiedział o. Blaza. Wyjaśnił, że Kościół rozróżnia dwa rodzaje kultu – zarezerwowany dla Boga, który nazywa się adoracją (łac. adoratio) i kult niższej rangi (łac. veneratio), np. kult wizerunków przedstawiających Jezusa, Maryję, świętych czy kult Ewangelii, krzyża”. W 1263 r. wydarzyły się cuda eucharystyczne w Bolsenie i Orvieto. Największe jednak znaczenie przypisuje się objawieniu prywatnemu, jakie otrzymała mniszka (augustianka) św. Julianna z Cornillon, zmarła w 1258 r., z których wynikało, że Jezus domagał się ustanowienia specjalnego święta Eucharystii na pierwszy czwartek po święcie Trójcy Przenajświętszej. Zgodnie z przekazem miało ono mieć charakter radosny, dziękczynny, inny niż obchody w Wielki Czwartek — wyjaśnił. Powiedział, że świadectwa pierwszych procesji Bożego Ciała pochodzą z terenów Belgii. Papież Urban IV bullą „Transiturus de hoc mundo” z 11 sierpnia 1264 r., ustanowił święto Najświętszego Ciała naszego Pana Jezusa Chrystusa dla Kościoła lokalnego, następny papież Jan XXII rozpropagował je w całym Kościele. Liturgicznym opracowaniem święta zajęli się dominikanie, przy znaczącym udziale św. Tomasza z Akwinu — powiedział ekspert. W 1389 r. papież Urban VI zaliczył tę uroczystość do głównych świąt Kościoła katolickiego. Nazwa monstrancja, w której wystawia się na widok publiczny ciało Pańskie, pochodzi od łac. słowa monstro, monstrare – pokazywać. Na początku XIV w. procesja pojawia się w Polsce i bardzo szybko nabrała dużego znaczenia w naszej rodzimej religijności. Od początku na trasie procesji budowano cztery ołtarze symbolizujące cztery Ewangelie i cztery strony świata, na które jest ona głoszona. Przy każdym odczytywany jest fragment Ewangelii – przy pierwszym wg św. Mateusza o ostatniej wieczerzy, czyli nawiązujący do ustanowienia Eucharystii; przy drugim – fragment Ewangelii wg św. Marka, dotyczący rozmnożenia chleba; przy trzecim – wg św. Łukasza, który opowiada o zaproszonych na ucztę; przy czwartym zaś – wg św. Jana, mówiący o sakramencie zjednoczenia. Udział w procesji bez uczestnictwa w eucharystii świadczy o niezrozumieniu O. dr Blaza podkreślił, że „nie można kultu Najświętszego Sakramentu oderwać od mszy św.”. Udział w procesji bez uczestnictwa w eucharystii świadczy o niezrozumieniu istoty uroczystości. Liturgia eucharystii, która jest uobecnieniem męki, śmierci i zmartwychwstania Jezusa, stanowi jej istotę. Wszystkie inne formy kultu biorą z niej początek bądź mają do niej człowieka doprowadzić. Procesja nie jest zatem niezbędnym elementem tego święta, choć nadającym mu swoją tożsamość — tłumaczył liturgista. Adoracja Najświętszego Sakramentu nie jest czymś obok eucharystii. Ona z niej wypływa, jest jej przedłużeniem — dodał jezuita. Zwrócił uwagę, że do 1953 r. post eucharystyczny w Kościele trwał od północy. Wyjaśnił, że „osoba chcąc przystąpić do komunii św. nie mogła nawet napić się kubka wody”. Zgodnie z prawem kanonicznym msze św. celebrowano jedynie przed południem. Dopiero papież Pius XII w 1953 r. postanowił, że woda nie łamie postu, a w 1959 r. zezwolił on na zachowanie trzygodzinnego postu eucharystycznego, co w znacznym stopniu umożliwiło sprawowanie mszy św. w godzinach popołudniowych i wieczornych. Papież Paweł VI w roku 1964 skrócił post eucharystyczny do jednej godziny, co obowiązuje do dziś, czyli między posiłkiem a przyjęciem komunii św. powinna upłynąć godzina. Zgodnie z instrukcją „Immensae caritatis” z 1973 r. post eucharystyczny dla osób chorych i starszych, niemogących opuszczać domu, oraz ich opiekunów pragnących przystąpić do komunii św., trwa ok. kwadransa. W przypadku wiatyku, czyli komunii św. dla umierających nie obowiązuje post eucharystyczny. Kodeks prawa kanonicznego z 1983 r. wskazuje, że można przyjąć komunię św. po raz drugi w ciągu tego samego dnia, pod warunkiem że wierny uczestniczy w całej mszy św. olnk/PAP/Twitter/ Publikacja dostępna na stronie: ExD – Exultate Deo, DN – Droga do Nieba, SK – Śpiewnik Siedleckiego wyd. XL, NT – Niepojęta Trójco, SL – Śpiewnik Liturgiczny TN KUL Wejście: Pan wieczernik przygotował (ExD 603, DN 295, SK 212, SL 287) Nawiązując do słów antyfony na wejście i tajemnicy dnia wyśpiewajmy słowa: „Przystępujmy z dziękczynieniem pożywajmy chleb, pijmy napój nieśmiertelnych…” Sekwencja (opcjonalnie) Chwal Syjonie (SK 185, SL 275) Opcjonalnie można zaśpiewać dziś sekwencję Lauda Sion, której tłumaczeniem jest powyższa pieśń. Przygotowanie Darów: Panie, dobry jak Chleb (ExD 605, DN 290, SK 209) „Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył, Panie” śpiewajmy w pierwszej zwrotce tej pieśni nawiązując do Ewangelii dzisiejszej Uroczystości. Komunia: Jeden Chleb (ExD 513, DN 269, SK 191, SL 227) Zbliżam się w pokorze (ExD 619, DN 693, SK 230, NT str. 362, SL 298) W czasie Komunii Świętej zaśpiewajmy te dwie piękne pieśni eucharystyczne rozważając misterium Ciała i Krwi Pańskiej. Uwielbienie: Dziękczynne pieśni śpiewajmy wspólnie (ExD 191, DN 314, SK 522) Dziękujmy Panu Bogu za zjednoczenie z Nim przy jednym stole. Zakończenie Lud Twój Panie, lud pielgrzymi (ExD 526, DN 009) Lub Jezu zostań w nas (DN 004) Prośmy Pana Jezusa by został na zawsze w naszych sercach. Procesja Wystawienie SS. Kłaniam się Tobie (ExD 520, DN 648, SK 200, SL 282) Pieśni w trakcie procesji Zróbcie mu miejsce (DN 695, SK 231, SL Bądźże pozdrowiona (ExD 576, DN 635, SK 183, SL 273) Twoja cześć, chwała (ExD 614, DN 679, SK 224, NT tom II str. 358, SL 295) Jezusa ukrytego (DN 647, SK 196, SL 279) U drzwi Twoich stoję, Panie ( ExD 619, DN 680, SK 225, SL 296) W czasie procesji śpiewajmy tradycyjne polskie pieśni do Najświętszego Sakramentu. Pieśń na zakończenie procesji Ciebie, Boga, wysławiamy (ExD 187, DN 311, SK 492, SL 473) Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem Sław języku Tajemnicę (ExD 610, DN 672, SK 135, SL Kościół za odśpiewanie „Przed tak wielkim” udziela nam dziś odpustu. Nawiązując do dnia, w którym Chrystus ustanowił Najświętszą Ofiarę zaśpiewajmy cały hymn Sław Języku. Zawsze w czwartek, zawsze po Niedzieli Trójcy Przenajświętszej, i tak już od ponad 800 lat, zaraz po mszy wychodzimy procesyjnie z kościoła. Ksiądz niosący Monstrancję, pod baldachimem, otoczony szpalerem dzieci w ubraniach pierwszokomunijnych, ministrantów i reszty służby liturgicznej. Potem wszyscy wierni, którzy idąc wielbią i chwalą Boga. W zasadzie Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu obchodzi Kościół w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna swoją mękę. Dlatego od XIII wieku Kościół obchodzi osobne święto Bożego Ciała, aby za ten dar niezwykły Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować. Jak do tego doszło? Inicjatorką ustanowienia tego święta była św. Julianna z Cornillon (1193-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, w roku 1245 doznała objawień, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. To właśnie On, Pan Jezus, wyznaczył dzień uroczystości Bożego Ciała – czwartek po niedzieli Świętej Trójcy. Na podstawie tychże objawień biskup Liege, Robert, wraz ze swoją kapitułą, po naradzie postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. Tak oto w roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. Kardynał Hugo zatwierdził święto i w roku 1251 archidiakon Jakub poprowadził ulicami Liege procesję eucharystyczną. Został za to hojnie wynagrodzony – biedny syn szewca został wkrótce biskupem w Verdun, patriarchą Jerozolimy i ostatecznie papieżem (1261-1264). Panował jako Urban IV i to on w roku 1264 wprowadził do Rzymu uroczystość Bożego Ciała. Tak już całkiem bezpośrednio do ustanowienia święta przyczynił się cud: kapłan, który przypadkowo wylał krew Chrystusa z Kielicha na korporał, ujrzał, że wino przemieniło się w krew. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty Korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dotąd widać na nim plamy krwi. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się go zamiast monstrancji. A my? Idziemy w procesji Bożego Ciała na terenie Polski już od XIV wieku, odczytując cztery Ewangelie przy czterech ołtarzach. Ołtarze są ozdobione i przystrojone w drzewka i kwiaty, w niektórych miejscowościach układane są piękne dywany kwiatowe. Idziemy, by cieszyć się tym, iż możemy uczestniczyć w Misterium Eucharystycznym spożywając chleb i wino, które po Przeistoczeniu staje się prawdziwym Ciałem i Krwią Chrystusa Zmartwychwstałego, naszego Zbawiciela. Nie żałujmy nóg, by iść, gardeł, by śpiewać i chwalić Pana, nie żałujmy czasu, bo przecież ten czas poświęcamy Panu. Uczestniczmy w Procesji na Chwałę Najświętszej Krwi i Ciała Jezusa Chrystusa. «« | « | 1 | » | »» ks. prof. Stanisław Ziemiański SJKategoria homiletyka Cena zł ISBN Bez ISBN 32 stronyformat 210x290 oprawa broszurowa miękkawaga kg nr kat. Rhema 01552 Towar lub tytuł już niedostępny Tradycyjnie w czwartek, w tym roku 16 czerwca przypadła Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Po Mszy św. o godzinie kapłani poprowadzili Procesję Bożego Ciała tradycyjnie ulicami: Bednarską, Spółdzielczą, Republiki Pińczowskiej, Słabską i Armii Krajowej, aby przez ulicę Klasztorną zakończyć ją w Sanktuarium Matki Bożej Mirowskiej. Jak powiedział gwardian o. Eliasz, Procesja w Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa jest zawsze uzewnętrznieniem naszej wiary. Zapraszamy wtedy Chrystusa aby przeszedł naszymi ulicami i wstąpił do naszych domostw. Od pokoleń, w tym dniu parafianie przystrajają swoje domy symbolami religijnymi, a dzień wcześniej przygotowują cztery ołtarze. Asystę sprawują dzieci pierwszokomunijne sypiące kwiaty, oraz – najczęściej – ich rodzice, którzy noszą feretrony. W Oktawie Bożego Ciała gwardian o. Eliasz wraz ze Wspólnotą zaprasza wszystkich Parafian na codzienną procesję Eucharystyczną w czasie nabożeństwa czerwcowego. Zapraszamy do naszej GALERII na fotorelację.

ewangelie na procesję bożego ciała