Opis. (1) Przyjaciele z dzieciństwa Jonathan (Jérôme Niel) i Pierre-Yves (Ludovik Day) prowadzą odnoszącą sukcesy firmę z branży IT. Dzięki przypadkowemu spotkaniu z kolegą ze starej szkoły dowiadują się o zbliżającym się zjeździe absolwentów. Po dokładnym sprawdzeniu profili swoich dawnych znajomych w portalach Spotkanie po latach absolwentów Technikum Ekonomicznego – rocznik 19662 czerwca 2022 roku w auli Zespołu Szkół w Mogilnie spotkali się absolwenci Technikum Ekonomicznego z roku 1966, którzy świętowali kolejną rocznicę ukończenia szkoły i zdania matury. Uroczystość rozpoczął dyrektor Zespołu Szkół w Mogilnie pan Zbigniew Grzechowski od dźwięku historycznego ręcznego Scenariusz uroczystości pożegnania absolwentów klas maturalnych w roku szkolnym 20122013 „Ostatni raz z moją klasą…” Prowadząca: Szkoła baczność! Sztandar szkoły wprowadzić! Do hymnu ! Wystąpienie przedstawicieli maturzystów. W dniu dzisiejszym otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej. Spotkanie Absolwentów 20 czerwca 2021, Autor: admin W czwartek 17.06.21r. na przedszkolnym placu zabaw zrobiło się bardzo wesoło, gwarno, energetycznie i szczególnie miło za sprawą….Absolwentów Przedszkola (obecnie uczniów klas trzecich), którzy z radością spotkali się „po latach” jak to określił jeden z Absolwentów Okolicznościowe spotkanie absolwentów W dniach 31.08.-01.09.2022r. odbyło się okolicznościowe spotkanie absolwentów dwóch grup specjalności Maszyny Inżynieryjne. Powodem spotkania była 50. rocznica rozpoczęcia studiów w Wydziale Mechanicznym WAT kandydatów na żołnierzy… Zjazdy Absolwentów były dotychczas organizowane w odstępach czteroletnich. VIII Zjazd jednak, z powodu pandemii, odbył się dokładnie 6 lat po poprzednim. O dwa lata przesunęły się również obchody 20-tej rocznicy powstania SAIM PW, co było głównym hasłem tegorocznego Zjazdu. więcej » Spotkanie Absolwentów rocznika 2009 . Różne szkoły mają swoje własne tradycje. Na niektórych spotkaniach absolwenci są organizowane raz w roku, w innych - raz na 5 lub 10 lat. Na falach pamięci Wkrótce po studiach takie spotkania odbywają się zwykle w czasie wakacji studenckich, w lutym. Następnie organizatorzy muszą przemyśleć scenariusz wieczornego zjazdu. I sam możesz zorganizować spotkanie w dogodnym czasie. Ci, którzy tworzą scenariusz wieczory z okazji kończenia nauki, Konieczne jest wcześniejsze poinformowanie kolegów i nauczycieli o tym wydarzeniu. Ponadto, aby wszystko przebiegało jak w zegarku, należy uzgodnić organizację stołu, akompaniament muzyczny i ogólny wygląd. Wszyscy będą bardzo zadowoleni, jeśli ktoś z byłych kolegów z klasy zostanie wyznaczony na toastmastera. Rok lat, rok lat ... Najlepszym miejscem do realizacji scenariusza spotkania dla absolwentów będzie sala zebrań szkoły. Organizując to wydarzenie w auli, zapewnisz gościom miejsca przy stole, możliwość tańca i wzięcia udziału w zabawnych konkursach. Podczas komponowania scenariusza na wieczorne spotkanie zjazdowe upewnij się, że stoły są ułożone tak, aby na środku sali było wystarczająco dużo wolnego miejsca. Aby to zrobić, możesz użyć układu tabeli z literą "P" lub "O". Jeśli masz scenę w auli w swojej szkole, lepiej nie brać tego pod uwagę, ponieważ wygodniej jest wykonywać utwory lub wiersze w ciasnym gronie. Więc obecni będą czuć się bardziej komfortowo. W przypadku, gdy wszyscy przy stole będą traktowani osobiście, należy wziąć pod uwagę miejsce siedzące i uwzględnić bankiety, krzesła lub fotele w scenariuszu spotkania. Wymień stół bufetowy można przykryć małym stolikiem dla czterech do sześciu osób. Otwórz wieczór, oczywiście, masz toastmastera. Czy w scenariuszu zawierasz toastmastera na wieczorne spotkanie? To, czy uczestnicy tego wieczoru otrzymają pozytywne emocje i czy będą pamiętać to wydarzenie przez długi czas, zależy w dużej mierze od toastmastera. Dlatego podajemy kilka przydatnych wskazówek. Po pierwsze toastmaster potrzebuje asystenta. Oczywiście, lepiej wybrać spośród swoich kolegów z klasy, którzy będą prawdopodobnie w stanie wykonać kilka utworów lub przeczytać wiersz zaplanowany w skrypcie. Dla miłego wyglądu sali można umieścić zdjęcia absolwentów wykonanych w okresie studiów od 1 do 11 klas. Różne dekoracje, piłki, kwiaty itp. po prostu dodaj trochę zabawy. Nie zapomnij uchwycić tego uroczystego wydarzenia, zapraszając fotografa lub kamerzystę. Możesz poprosić o przyniesienie kamery lub aparatu z kimś z imprezy. Zadbaj także o kupowanie bukiecików dla swoich ulubionych nauczycieli. Kwiaty nie muszą być drogie w jasnych opakowaniach, o ile twoja dusza jest odczuwalna i dzięki twoim ulubionym nauczycielom za ich pracę. Rozważ scenariusz spotkania absolwentów z najdrobniejszymi szczegółami, a potem to cudowne wydarzenie zostanie zapamiętane na wiele lat, być może do następnego spotkania. "Spotkanie po latach"SCENARIUSZ KONCERTU Z OKAZJI ZJAZDU ABSOLWENTÓWDekoracja i rekwizyty: *prezentacja multimedialna z obrazami morza, kolejne slajdy zawierają teksty piosenek, które należy prezentować w trakcie ich wykonywania;*stolik, dwa krzesła;*taca, filiżanki, kieliszki z imitacją drinków;*kijki do nordic walking, muszelki;*kwiaty;*strój kelnerki: fartuszek i opaska;Uczestnicy: wykonawcy piosenek, trzy uczennice: Pani z lewej strony (E), Pani z prawej strony (M), kelnerka;Kolejne kwestie wypowiadane są między - "PIĘKNIEJSZA" (Po prawej stronie sceny [patrząc od widowni] wchodzi kobieta ubrana w długą sukienkę[ ewentualnie spódnicę i bluzkę] oraz w kapelusz, zbiera prawej, dziarskim krokiem nadchodzi kobieta w dresach, z kijkami do NW, jest w swoją stronę, gdy są już blisko...)E: Jadźka?M: (Zdziwiona, nie może poznać, milczy)E: Jadźka, co nie poznajesz mnie? Przez cztery lata siedziałam za tobą w ławce!M: ( Przygląda się E) Anka? Anka! Jak Boga kocham, Anka!(Ściskają się!)E: A ty co, tak z tymi kijkami? Ćwiczysz do sezonu zimowego?M: (Zmieszana) Niee...Dobra, powiem ci! Jestem na wczasach Żartujesz?! Chodź pójdziemy na drinka, opowiesz mi.(Siadają przy stoliku, gawędzą, nie słychać tego co mówią.)E: Patrz! Po tylu latach spotykamy się nad A pamiętasz, jak w II klasie pojechaliśmy z naszą Danką...E: (Wtrąca) Profesor Kowalską...M: Tak, profesor Danutą Kowalską nad morze na - "HISTORIA JEDNEJ ZNAJOMOŚCI" Czerwonych Gitar ( W trakcie trwania piosenki podchodzi kelnerka, kobiety składają zamówienie)E: Pamiętam! (Z rozmarzeniem) Całowałam się wtedy z Z Wojtkiem. Chłopakiem Małgośki, ale ona była wtedy wściekła! A propos! Nie wiesz, co u niej słychać? - "MAŁGOŚKA" M. Rodowicz(W trakcie piosenki kelnerka przynosi zamówienie)E: Nie wiem, co z Małgośką. Miała wyjść za Wojtka za mąż, ale coś nie wyszło. Ale, ale! Wypominasz mi Wojtka, a przecież na tym biwaku chodził za tobą taki jeden, w okularkach! Skromniutki, cichutki, prawdziwy naukowiec!M: Chodził, ale wcale nie była z niego taka fujara, wręcz przeciwnie. Kiedyś powiedziałam mu wprost: "nie bądź taki szybki Bill"! - "NIE BĄDŹ TAKI SZYBKI BILL" K. SobczykM: Patrz! Nawet się nie obejrzeliśmy i cztery lata minęły jak z bicza strzelił. Zamiast różnych wyjazdów, imprez trzeba było poświęcić czas na naukę,zbliżała się - "MATURA" Czerwonych GitarE: Tak, tak! Jak mieliśmy 20 lat, to wydawało nam się, że matura to najważniejsza rzecz w życiu!M: Pamiętam, że wszyscy zdaliśmy. Sto procent klasy! Byliśmy najlepsi!E: Z maturą w kieszeni to nic, tylko iść w stronę słońca! - "IŚĆ W STRONĘ SŁOŃCA" 2 plus 1M: Ale, tak w ogóle, to powiedz, co u ciebie słychać?E: Dziękuję, wszystko dobrze. Wiesz, zostałam babcią, ale pracuję jeszcze. Teraz wykorzystuję ostatnie dni urlopu. A u ciebie? Wspominałaś, że się Tak! (Radośnie): Zrzuciłam już 7 kilogramów! Ale niestety, 20 lat już nie mama! - "NIE WRÓCĄ TE LATA" I. JarockiejE M: Prosimy rachunek! - "PIĘKNIEJSZA" Wchodzi kelnerka, podaje rachunek, zbiera wszystko ze stolika)(Wszyscy się kłaniają) Dekoracja: na scenie z prawej strony stolik przykryty białym obrusikiem, na stoliku książka i wazon z biało-czerwonymi różami, po lewej stronie sceny imitacja dużego, ozdobnego zegara (wysokie pudło obciągnięte granatowym płótnem, z tarczą, dużymi wskazówkami z brystolu) z datą uroczystości. Nad stołem zawieszone hasło: Młodości! Ty nad poziomyWylatuj, a okiem słońcaLudzkości całe ogromyPrzeniknij z końca do końca. ( uroczystościWprowadzenie sztandaru szkolnego Odśpiewanie hymnu państwowego Część artystyczna Wykonanie poloneza przez wybranych uczniów z klas VI. Powitanie gości przez Konferansjera I:Witamy przybyłych na dzisiejszą uroczystość gości, dyrekcję szkoły, grono pedagogiczne, pracowników, rodziców oraz uczniów klas piątych. Dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością wspólnie przeżywaną w murach tej szkoły. Za parę chwil staniemy się absolwentami Szkoły ............................ i nigdy już nie spotkamy się w tym gronie. Chcielibyśmy więc utrwalić moment naszego pożegnania, by pozostał w pamięci naszej i Waszej Drodzy Nauczyciele, Goście i Rodzice. Dlatego właśnie pragniemy zaprezentować to wszystko, czego nauczyliśmy się w ciągu wspólnie spędzonych lat. Recytator I:My z początku XXI wiekurozbijający atomyzdobywcy księżycawstydzimy sięmiękkich gestówczułych spojrzeńciepłych uśmiechówKiedy cierpimywykrzywiamy lekceważąco wargi Kiedy przychodzi miłośćwzruszamy pogardliwie ramionamiSilni cyniczniz ironicznie zmrużonymi oczami Dopiero późną nocąprzy szczelnie zasłoniętych oknachgryziemy z bólu ręceumieramy z miłości (M. Hillar) Recytator II:Bez tej miłości można żyćmieć serce suche jak orzeszek,malutki los naparstkiem pićz dala od zgryzot i pocieszeń,na własną miarę znać nadzieję,w mroku kryjówkę sobie uwić,o blasku próchna mówić "dnieje",o blasku słońca nic nie mówić. Jakiej miłości brakło im,że są jak okno wypalone,rozbite szkło, rozwiany dym,jak drzewo z nagła powalone,które za płytko wrosło w ziemię,któremu wyrwał wiatr korzeniei jeszcze żyje cząstką czasu,ale już traci swe zielenie i już nie szumi w chórze lasu? Ziemio ojczysta, ziemio jasna,nie będę powalonym mocniej w ciebie wrastamradością, smutkiem, dumą, będę jak zerwana pusto brzmiące nie kochać cię - i żyć,ale nie można owocować. (W. Szymborska) Wykonanie "Pieśni o ojczyźnie" lub innej podobnej. Recytator III:O tej ziemi z trudnością piszę,tak bardzo ją kocham,echem serca usłyszę,jak dęby olchom,jak olchy jarzębinom,jak jarzębiny bukom,jak buki falom, co Wisłą płynąpowiedzą, co mówię wnukom. Uczyli mnie polskiej mowy ludzie stąd Poszum od morza surowy. Uczył mnie polskiej mowy dąb. (Wł. Broniewski) Recytator IV:Młodości! Tobie nektar żywotaNatenczas słodki, gdy z innymi dzielę:Serca niebieskie poi wesele,Kiedy je razem nić połączy złota. Razem, młodzi przyjaciele! ...W szczęściu wszystkiego są wszystkich cele;Jednością silni, rozumni szałem,Razem, młodzi przyjaciele! ...I ten szczęśliwy, kto padł wśród zawodu,Jeżeli poległym ciałemDał innym szczebel do sławy młodzi przyjaciele! ... ( Wygłoszenie przemówienia pożegnalnego przez absolwentów Wręczenie kwiatów dyrekcji, nauczycielom i pracownikom szkoły Wygłoszenie przemówienia pożegnalnego przez dyrektora szkoły Uroczyste wręczenie nagród i dyplomów Podziękowanie w imieniu absolwentów Ślubowanie Konferansjer I:Za chwilę staniemy się absolwentami. Do ślubowania! (Wszyscy stają na baczność) My, ABSOLWENCI Szkoły Podstawowej im. ................................ naszej Ojczyźnie i Tobie, Szkoło ŚLUBUJEMY: zdobytą wiedzę, umiejętności i sprawności jak najlepiej wykorzystać w dalszym swym życiu,zawsze pracować sumiennie, czynnie współuczestniczyć w życiu społecznym, kulturalnym i gospodarczym naszego kraju i Europy,w dalszym życiu wysoko nieść zaszczytne miano WYCHOWANKA Szkoły im. ............................... ŚLUBUJEMY. Przekazanie sztandaru przedstawicielom klas piątych Pożegnanie klas szóstych przez piąte klasy - przemówienie i wręczenie bukiecików Przekazanie przez uczniów klas szóstych prezentu dla szkoły Wyprowadzenie sztandaru Kontynuacja części artystycznej Konferansjer I:O uwagę prosimy teraz wszystkich miłych gości naszej dzisiejszej imprezy. Konferansjer II:Zapraszamy na koncert z dedykacją. Pragniemy, aby wiersze i piosenki, które za chwilę usłyszycie, stały się naszym skromnym wyrazem wdzięczności dla tych, którzy przez sześć lat uczyli nas i wychowywali. Recytator V:Człowiek z wolna mądrzeje... gdywstecz się popatrzy,to widzi, jakie błędy popełniał co pisał byle zbyć - raz - dwa - trzyi z dnia na dzień jak wariat czekał końca roku. Zbyt wiele naszych sprawek uszło nam na sucho,niejedna do rodziców nie dotarła skarga,więc niniejszym dziś swoje nadstawiamyucho,niech każdy nauczyciel ile chce, je targa!Nasze uszy czekają, proszę targać śmiało,nawet godzinę całą. I tak będzie mało. (Cz. Kuriata) Przerywnik muzyczny - dowolna piosenka w wykonaniu uczniów klasy VI. Recytator V:A kiedy minie czas i miną lata,i nie wiem ile lat upłynie nawet...gdy przyjdzie rozwiązywać trudną sprawę -wrócą do nas słowa spośród ławek. A jak sami staniemy na środku klasy,i kiedy pierwszy zrobimy ręką znak,przypomnimy sobie tamte szkolne czasy,i to, że właśnie tę literę trzeba pisać tak. A kiedy staniemy u rozstaju drógi ciężko nam będzie w niejednej chwili,zrozumiemy, że spłacać trzeba wielki wytrwamy - jak ci, co kiedyś nas uczyli. (Cz. Kuriata) Konferansjer I:Pierwszą dedykację kierujemy do Pani Dyrektor, prosimy o wysłuchanie piosenki. (dowolna piosenka z repertuaru I. Santor) Konferansjer II:Panią Wicedyrektor, nasze panie Wychowawczynie oraz tych, którzy kiedyś byli naszymi wychowawcami prosimy o wysłuchanie wiersza najsympatyczniejszego polskiego poety: Recytator VI:Obywatelu Redaktorze!Poezja to jest złoty szerszeń,co kąsa, więc się pisze wiersze -cóż, każdy pisze tak, jak może,Obywatelu Redaktorze. Jesień jest na Krakowie dzisiaj i tyle kwiatów! tyle brzoskwiń! Wiaterek dmucha, słonko skrzy się, więc chodzę smutny i beztroski - cóż, człowiek chodzi tak, jak może, Obywatelu Redaktorze. Czy mam zmartwienia? Tak, czasami,niewielkie, tak jak w niebie gwiazdy,właściwie jedno (między nami),że życie ukochałem nazbyt -cóż, człowiek kocha tak, jak może,Obywatelu Redaktorze. (K. I. Gałczyński) Konferansjer I:Paniom z nauczania zintegrowanego dedykujemy następny wiersz: Recytator VII:On mnie nauczył pierwszych księgę otworzyłi zobaczyłem,jak gorące, burzliwebyły dzieje mi pokazałpiękno drzew odczytałemz listków - głosy ptaków,ich radosną mnie nauczyłwypowiadać słowa -o miłości,dobroci,o krainie słońca. Dowolna piosenka. Konferansjer II:Wszystkich nauczycieli matematyki i przyrody prosimy o wysłuchanie fragmentów wiersza "Nauka" Juliana Tuwima. Recytator VIII:Nauczyli mnie mnóstwa mądrości,logarytmów, wzorów i kwadracików, trójkącików i kółekNauczyli mnie nieskończoności. Rozprawiali o "cudach przyrody",Oglądałem różne tajemnice:W jednym szkiełku "życie w kropli wody",W innym zaś - "Kanały na księżycu". Mam ten wiedzy zapas nieskończony;(...) Wiem o kuli, napełnionej lodem,O bursztynie, gdy się go pociera...Wiem, że ciało pogrążone w wodę,Traci tyle ile... et cetera. Ach, wiem jeszcze, że na drugiej półkuliSłońce świeci, gdy u nas jest ciemno!Różne rzeczy do głowy mi wkuli,Tumanili nauką daremną. Trudna lekcja. Nie mogłem od nauczę się... po pewnym czasie...Proszę! Zostaw mnie na drugie życie,Jak na drugi rok w tej samej klasie. Konferansjer I:Nauczycielom techniki, muzyki, plastyki i kultury fizycznej dedykujemy piosenkę. (piosenka z repertuaru I. Jarockiej) Konferansjer II:Nie zapomnieliśmy również o Was, Drodzy Goście i Kochani Rodzice. Prosimy Was o wysłuchanie utworu muzycznego. (dowolny utwór) Rozdanie świadectw przez wychowawców Wejście dwojga rodziców z pięknym tortem (w kształcie dziennika lekcyjnego) z sześcioma zapalonymi świecami Ojciec:Niepowtarzalnym wydarzeniem jest szósta rocznica Waszego pobytu w szkole. Życzymy Wam wszystkiego, co najlepsze i najradośniejsze. Matka:Tort, który przygotowaliśmy dla Was i dla Waszych Pedagogów, niech osłodzi Wasze ostatnie chwile w tej szkole. (Rodzice przekazują tort konferansjerom.) Konferansjer II:Dziękujemy tym symbolicznym tortem, na którym świece wspólnie zgasimy, utrwalić moment naszego pożegnania, by pozostał we wdzięcznej pamięci naszej i Waszej, drodzy Rodzice, Nauczyciele, Goście. Konferansjer I:Prosimy do pomocy nasze panie Wychowawczynie. Wspólne zdmuchnięcie przez konferansjerów, uczniów i wychowawczynie świec. W tle melodia z filmu Ojciec chrzestny. Zaproszenie nauczycieli na herbatkę i symboliczny tort Zakończenie roku szkolnego - pożegnanie klas VI NARRATOR 1Zakończenie edukacji w szkole podstawowej to ważny moment w naszym uczniowskim życiu. Zamykają się za nami drzwi jednej szkoły, a otwierają - drugiej. Podsumujmy, więc wyniki pracy i sporządźmy bilans naszych sukcesów 2Czy pamiętacie pierwszy września, kiedy to ze smutkiem w oczach i rozpaczą w sercu przekraczaliśmy po raz pierwszy mury szkoły?Z żalem myśleliśmy zabawkach, przedszkolu. Wakacje wydawały się tak odległe. Nic jednak nie trwa wiecznie!Nawet rok szkolny! Oto jesteśmy na finiszu!UczennicaW dniu dzisiejszym otrzymamy świadectwa ukończenia szkoły podstawowej. Witamy serdecznie przybyłych na tę uroczystość gości: dyrekcję szkoły, całe grono pedagogiczne,Wszystkich pracowników szkoły, rodziców, koleżanki i kolegów z klas młodszych. Witamy wszystkich, którzy wierzyli, że uda nam się przejść kruchy most nad rwącą rzeką wierzyłem Stojąc nad brzegiem rzeki,Która była szeroka i rwista,Że przejdę ten most,Spleciony z cienkiej, kruchej trzcinyPowiązanej łykiemSzedłem lekko jak motylI ciężko jak słoń,Szedłem pewnie jak tancerzI chwiejnie jak słoń,Nie wierzyłem, że przejdę ten most,I gdy stoję już na drugim brzegu,Nie wierzę, że przeszedłem.(L. Staff: Most) UczennicaTrudno uwierzyć, że to już drugi brzeg. Szliśmy przez te lata lekko jak motyl i wtedy były szczęśliwe dni z piątkami i szóstkami, ale zdarzało się, że kroczyliśmy ciężko jak słoń,Kiedy nie udała nam się klasówka lub czegoś się nie nauczyliśmy. W chwilach radosnych i smutnych byli z nami nauczyciele. Spędzaliśmy razem z nimi wiele wspólnych godzin. Dziękujmy im za to młodszych i koleżanki, którym dzisiaj ustąpiliśmy zaszczytnego miejsca najstarszych klas w szkole, przestrzegamy przed złym zachowaniem i brakiem systematyczności. Walczcie z zawsze to się udaje, ale przynajmniej próbujcie. Przekazujemy wam opiekę nad młodszymi klasami. Postarajcie się żyć ze wszystkimi w zgodzie i przyjaźni, gdyż: (piosenka) UczennicaKażdy człowiek potrzebuj stałego kontaktu z innymi, a przyjaciele pomagają i chronią wtedy i tam, gdzie ty się najmniej tego spodziewasz, (F. Guicciadini) . UczeńPrzyjaźń podwaja radości, a o połowę zmniejsza przykrości. (F. Bacon) .UczennicaNajpiękniejsza przyjaźń istnieje między ludźmi, którzy wiele od innych oczekują, ale nigdy... nie żądają.(A. Schwieitzer) UczeńPrzed niespełna sześciu laty do tej szkoły przyprowadzili nas rodzice. Niepewni trochę przestraszeni, trzymaliśmy ich mocno za rękę. Dziś dziękujemy naszym rodzicom za wartościowe dary, których nie można kupić za żadne pieniądze i których wprawna dłoń nie Dziękuję za Dziękuję za dar Dziękuję za poczucie Dziękuję za gotowość Dziękuję za przyjemność i ból dzielone ze Dziękuję za wypowiadane czasami stanowcze" Nie"- Dziękuję za kochające Dziękujemy nauczycielom, którzy spędzali z nami tak dużą część tych sześciu ostatnich za pokazywanie kierunków, za wyrozumiałość, za trud. Wam również należy się odpoczynek. Trzeba przyznać, iż wasza praca jest niezwykle trudna. Niejednokrotnie spędza sen z powiek i przyprawia o" zawał serca", do czego przyczyniają się nasze niezbyt chwalebne uczynki oraz brak chęci do nauki. Skruszeni prosimy o wyrozumiałość. Niech przynajmniej dziś będzie nam to często nie wiemy, kim jest człowiek: i ten siedzący obok nas w ławce, i ten, który z uporem przekazuje nam słowo. A przecież warto spojrzeć z wysokości sumienia na drugiego człowieka, pamiętając o tym, że tylko sercem widzimy dobrze, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Iluż przyjaciół możemy wówczas zyskać? (Elżbieta Dawidowicz Porozmawiajmy) Recytator(Na tle muzyki Bacha - Aria na strunie G)A może się nauczęRozumu i radościI kiedyś znajdę klucze Wszechwiedzy i mądrości:Jak od dobra w zawiłemżyciu złe odgraniczyć?Wszak gdy się urodziłem,nie umiałem trzech zliczyćA dziś gwiazdy i słońcaLiczę na ciemnym niebieI liczę je bez końca,I jak w perłach w nich w Drodze Mlecznejręce, jak w mące z nich chleb bajecznymądrości doskonałejA kiedy chleb ten zjemyU tajemnicy bramy,Radości zwariujemyI wreszcie świat poznamy. (L. Staff - Mądrość) RecytatorNie bądź osłem do kwadratu,do sześcianu mędrcem to jest silny atut,staraj się go w rękę wziąć. Nie twierdź więc ni w pięć ni w dziesięć,Że cię prześladuje mów nigdy "ja tam nie wiem", Kiedy zliczysz choć do trzech!Tam, gdzie trzeba, ruszaj głowąi wysoko głowę nieś,oceniając na różowoswych komórek szarych treść!I ty możesz być Einsteinem,Jeśli bardzo tego chcesz!I zdolności nadzwyczajneMogą w tobie drzemać też!Tak więc zawsze mierz wysoko:Tam, gdzie Szklanej Góry grzbiet. Nie rób nic "pi razy oko"Bo do zera spadniesz wnet!Nie wierz w żadne dni feralne,Życie - to otwarta gra. I ty możesz być Einsteinem,gdy energię w sobie masz!(W. Ścisłowski I ty możesz być Einsteinem) RecytatorKażdego dniawśród szumnych prawdnajprostsze z pytańdyktuje świat:Dokąd mam iśćO co się bić?Dla kogo warto żyć?...Jak w każdej grze,musimy mieć czasami szczęście,by wiodło pogoni dnia niejeden raz poznamy życia smak.(K. Logan - Spotkanie z życiem) Część humorystyczna - na wesołoKonferansjerWychodząc z założenia, że słuchanie, co roku tych samych choćby najładniejszych wierszy może stać się nudne, nasza klasa postanowiła zaprezentować program na wesoło Będzie nam niezwykle miło, jeśli uda się nam wywołać uśmiech na twarzach Wita Państwa rozgłośnia radiowa" Trójki ". Pożegnaliśmy dziś wyjątkowy rok 1990. Przypominamy: jesienią zeszłego roku runął mur berliński, a razem z nim zaczął definitywnie rozpadać się system komunistyczny w Europie, zaczęła się nowa epoka. Kilka dni temu prezydentem naszego państwa został Lech urodzeni w tym roku będą koleżeńscy, ambitni i wszechstronnie utalentowani, a szczególnie do figlów szkole, w której rozpoczną naukę we wrześniu 1997 wiadomo, że matematyka jest jednym z trudniejszych przedmiotów szkolnych, a pamięciowe opanowanie tabliczki mnożenia nie lada problemem dla wielu to, wszyscy matematycy uparcie wymagają jej dokładnej znajomości. Najgorszy okres ucisku przypada na kl. II, bo pani od matematyki dusi z tabliczki mnożenia, a katecheta ze znajomości ulżyć doli naszych młodszych kolegów wymyśliliśmy nową tabliczkęAby ulżyć doli naszych młodszych kolegów wymyśliliśmy nową tabliczkę mnożenia, którą eksperymentalnie sprawdziliśmy w naszej klasie. Mamy efekty nadzwyczajne. Proszę tylko posłuchać. (pytanie - odpowiedź) 2 razy 1 = mało 5 razy 2 = sporo 3 razy 2 = niedużo 8 razy 8 = dużo 1 razy 1 = malutko 0 razy 0 = nic 2 razy 2 = niewiele 10 razy 9 = bardzo dużo Wspaniale! Wspaniale, jestem zachwycona waszą znajomością nowej tabliczki. Polecamy ją wszystkim. UczeńUczniowski zespół powołany do opracowania nowych programów z j. polskiego w ramach reformy oświatowej proponuje od następnego roku szkolnego nowe nazewnictwo w odmianie kto? co? Rozbijacz: kogo? kiedy? Podpowiadacz: komu? co? Wykrętnik: kim? czym? Ściągacz; kiedy? od kogo? Gadulec: o kim? o czym?Ziewacz: o! !!Wielu starszych absolwentów bardzo nam zazdrości, że teraz w szkole stawiają szóstki, a dawniej nie było takich stopni. Myślą, że szóstkę można dostać za byle co. Bardzo się mylą. Na szóstkę trzeba się nie lada napracować, bo można ja otrzymać jedynie za bardzo mądre odpowiedzi na super trudne wszystkich o tym przekonać zaprezentujemy kilka takich pytań odpowiedzi za które być może jest szansa na Dlaczego wąż w raju kusił Ewę, a nie Adama? - Kobiecie zawsze należy się Który kolor jest najbardziej wystrzałowy? - Granat- Jakie stworzenie jada najmniej?- Mol. Wyjada tylko dinozaury- Mol. Wyjada tylko dinozaury- Jakie zwierzę jest najwytrzymalsze na zimno? Pchła, bo nawet w największy mróz skacze w koszuli- W którym miesiącu ludzie zjadają najmniej chleba? - W lutym, bo jest Dlaczego w zimie posypują drogi solą? - Bo cukier jest za Co rośnie do góry nogami?- Ząb w górnej Jaka jest różnica między słoniem a parawanem?- Parawanem można zasłonić, a słoniem nie można Jaka jest różnica między urzędem skarbowym, a zakładem fryzjerskim? - W urzędzie skarbowym golą Do czego służy laska marszałkowska?- Do budzenia posłów w Co to jest: ma 48 główek, a nie myśli? - Pudełko naszej społeczności szkolnej możemy spotkać takie jednostki, których marzenia sięgają wyżej, niż marzenia zwykłego IIChcemy Wam dzisiaj przedstawić jedną z takich osób. Wysłuchajcie uważnie tego, co ma Wam do - dyrektorDrodzy nauczyciele, koleżanki i koledzy! Chciałbym dzisiaj tym uroczystym dniu zakończenia roku szkolnego, zwierzyć się wam z mojego największego marzenia. Chciałbym zostać dyrektorem szkoły. Nawet sobie nie wyobrażacie, jakie mam plany. Nie chwaląc się, byłbym mój plan zreformowania szkoły:1. Na korytarzach zainstalowałbym automaty z czapkami - niewidkami dla nieprzygotowanych uczniów, aby ich nauczyciele nie Spowodowałbym, aby z kranów przy umywalkach klasach ciekła coca- cola lub inne napoje samopiszące długopisy, które nie robiłyby błędów3. Zakupiłbym samopiszące długopisy, które nie robiłyby błędów Zainstalowałbym magiczne czujniki, dzięki którym nauczyciela na klasówkach nie widzieliby ściąg i nie słyszeli Zaopatrzyłbym bibliotekę w magiczne książki, które wystarczyłoby wziąć tylko do ręki, aby wiedza sama weszła do do wyważania ocen zainstalowałbym wagę, która zawyżałaby oceny na korzyść Zarządziłbym raz na kwartał jeden dzień generalnego przebaczania i spełniania wszelkich pragnień Zmieniłbym proporcję miesięcy wakacyjnych szkolnych z 6: 10 na 6: Wprowadziłbym czarodziejskie dzienniczki uczniowskie, w których przez drogę do domu uwagi negatywne zmieniałyby się w Wakacje dla wszystkich uczniów szkoły organizowałbym w najatrakcyjniejszych miejscach świata- oczywiście Zazieleniłbym teren przyszkolny atrakcyjna roślinnością, pośród której ustawiłbym ławeczki dla uczniów unikających spotkań z nauczycielami12. Usunąłbym ze słowniczka wyrazy "wagarowicz" i "leń", jako obraźliwe dla człowieka w wieku szkolnym13. Zatrudniłbym odźwiernego, który witałby uczniów przy drzwiach uściskiem dłoni, dodając im tym samym odwagi i ochoty do dalszych utarczek z Do geografii zakupiłbym latające dywaniki, aby uczniowie mogli przenosić się do omawianych miejsc i Zarządziłbym, aby dziewczynki kłaniały się chłopcom, a nauczyciele Do programu zakończenia roku szkolnego wprowadziłbym podziękowanie każdemu uczniowi z osobna za to, że wytrzymał całoroczne starcie: on kontra kilkudziesięcioosobowa Rada widzicie, że takim programem mogę chyba startować w konkursie na młodzieżowego dyrektora szkoły. Wygrana murowana!!!Konferansjer IA teraz prawdziwa bomba!Konferansjer IISensacja i niespodzianka! Konferansjer IIIRe...we...la...cja! Ale sami się o tym zaraz przekonacie. Z przyjemnością zapraszamy na baletowy występ naszych niezwykle utalentowanych magnetofonu płynie muzyka "Jeziora Łabędziego" Piotra Czajkowskiego. Na scenę w rytm muzyki wybiegają chłopcy różnego wzrostu. Ubrani są jak baletnice krótkie marszczone w pasie białe spódnice (można wykorzystać bibułę marszczoną ). Do spódnicy przyszywamy szelki na całej długości przybrane doszytymi falbankami. Na głowy przygotować wianki lub przepaski również z bibuły. Strój można uzupełnić białymi rajstopami, baletkami uszytymi z dermy z długimi wiązaniami, oplatającymi nogi aż do łydki. (Strój powinien być estetyczny).Figury- Wyjście" gęsiego" zza parawanu. Każdy tancerz trzyma kolegę w pasie. (2 kółka po brzegach sceny).- Nadal taniec" gęsiego ". Wygięcie tułowia prawo w Indywidualny obrót przez prawe ramię (co kilkanaście taktów).- Utworzenie szeregu. Przechodzenie pojedynczo przed szeregiem, obrót ręce nad głową, powrót na koniec Kółko, dwa okrążenia sceny, podczas których tancerze wykonują dwa indywidualne obroty przez lewe ramię. - Przerwanie kółka, utworzenie prostokąta. Pochylenie głowy do Ponownie szereg, trzy kroki do Jeden tancerz klęka, drugi obraca się wokół niego- 2 Tancerze wstają i "gęsiego" udają ptaki, machają Na przemian jeden tancerz na prawo, drugi na lewo. Utworzenie dwóch Przerwanie kółek, szereg, trzy kroki do przodu, trzy kroki do tyłu. Ukłon. Tancerze w takt muzyki schodzą ze sceny. *Jeżeli w szkole nie ma możliwości przygotowania tego fragmentu przedstawienia na dobrym poziomi, wówczas należy z niego zrezygnować. Małgorzata SzegaRefleksje po czasieJestem nauczycielem nauczania ukończeniu kursu kwalifikacyjnego z zakresu oligofrenopedagogiki nabyłam uprawnienia do pracy z dziećmi sprawnymi inaczej. Pracowałam w klasie integracyjnej, jako nauczyciel wspomagający, do której uczęszczały trzy dziewczynki z upośledzeniem umiarkowanym, a w dalszych etapach edukacji dołączyło jeszcze dwóch chłopców. Już podczas zdobywania kwalifikacji przypuszczałam, że praca ta nie będzie łatwą, a efekty edukacji będą niewidoczne. Tak też było. Małymi kroczkami posuwaliśmy się do przodu i ciągle zaczynaliśmy od nowa. Efekty i to duże widzieli wszyscy, którzy nas otaczali. Dzieci w szkole funkcjonowały bardzo dobrze. Stawały się samodzielne, radośnie uczestniczyły w życiu klasy i szkoły. Wszyscy wzajemnie oswajali się z nową rzeczywistością, czerpiąc obustronne korzyści. Mijały kolejne lata edukacji. Dzięki trosce i współpracy z rodzicami z powodzeniem pokonywaliśmy kolejne problemy. Wspólnie uczestniczyliśmy w wycieczkach, imprezach kulturalnych, ogniskach i innych uroczystościach. Edukacja dzieci integrowanych dobiegła końca. Rodzice zaczęli interesować się dalszymi losami swoich pociech. Jakież przeżyli rozczarowanie, gdy uświadomili sobie, że dalszą drogę edukacyjną dzieci będą kontynuować w szkole życia, ponieważ dalsza edukacja w szkole masowej pozbawi dzieci wszystkich przywilejów, wynikających z tytułu upośledzenia. Pozbawiono by ich nawet możliwości korzystania z warsztatów terapii zajęciowej. Została, więc tylko jedna droga bez żadnych wariantów wspomagających. Czy o to chodzi w integracji? Miałam inne odczucia i nadzieje. Niestety ludzie decydujący o tak ważnych kwestiach nie do końca przemyśleli tę sprawę. Praca w szkole państwowej z dziećmi upośledzonymi stopniu umiarkowanym nie zalicza się do łatwych. Gdy sprostamy wszystkim problemom, gdy dzieci przyswoją wszystkie zasady funkcjonowania w szerokim świecie i chciałoby się iść dalej trzeba się wraca. Pozostaje zadowolić się brutalną rzeczywistością. Przy każdej innowacji należy zainteresowanym stronom przedstawić wszystkie warianty sprawy, także i te końcowe. Po co narażać się na zbędne czy obowiązki? Do napisania tego artykułu skłoniły mnie obserwacje i refleksje, które nasuwają się po rozmowach, programach, audycjach czy przeczytaniu artykułów poruszających tytułowe kwestie. Wszystkie źródła skłaniały się do podziału na dwie grupy. Pierwsza - zwolenników i obrońców praw dziecka i przeciwników egzekwujących prawa władzy rodzicielskiej własnymi mi się, że obie te grupy nigdy nie wypracują kompromisu. Bo jak można zrozumieć zwolenników, którzy podkreślając kolejne prawa dziecka nie wspominają o jego obowiązkach, które powinno wypełniać sumiennie w każdej chwili dnia. Wypełniać ze świadomością odpowiedzialności za to, co się robi i następstw swych czynów. Każda z grup jako argumenty wysuwa skrajne przypadki przemocy, molestowania, znęcania, czy narkomani, pijaństwa, nikotynizmu. Nie od dziś świat ma swoje bolączki problemy, które z różnym powodzeniem są rozwiązywane. Dziecko funkcjonuje w świecie, jaki stworzą mu dorośli- świecie zgiełku, gonitwy i mnóstwa problemów dnia codziennego. Nie potrafię przypomnieć sobie, kiedy ostatnio czytałam dobry artykuł, bądź oglądałam ciekawy program dotyczący tego problemu. Wszystkie źródła uciekają się do ukazywania skrajnych, tragicznych i dramatycznych faktów wypełniając nimi worek winy i nieszczęścia. Kogo winić? i tu czas na podważanie autorytetów. Czy tak naprawdę nie mamy do zaoferowania niczego innego naszym podopiecznym? Niczym nie potrafimy zrównoważyć tej Puszki Pandory? W marzeniach dzieci rysują się obrazy wyimaginowane telewizyjną rzeczywistością. A może należałoby włączyć naszych wychowanków w życie, w którym istnieją prawa, ale i obowiązki. Nauczmy się sami być konsekwentni w stosunku do siebie i innych. Zdobądźmy się na odwagę i skorzystajmy z powierzonych nam funkcji wychowawców klasowych. Poruszajmy ten właśnie problem podczas zebrań klasowych i konsultacji. Najważniejszym zadaniem jakie spoczywa na rodzicach i wychowawcach epoki telewizji i komputerów to ukształtowanie dziecka jako odpowiedzialnego za swoje czyny młodego człowieka. Aby nasze zadanie w przyszłości odniosło pozytywny skutek musimy dążyć do wzajemnego poznania się oraz uświadomienia sobie wspólnie praw i obowiązków względem siebie i innych. Wydaje mi się, że dążąc w tym kierunek jesteśmy w stanie osiągnąć kompromis, łącząc ze sobą jednocześnie prawa i obowiązki.

spotkanie absolwentów po latach scenariusz